بزرگداشت روز جهانی رواداری؛ فرهنگ ایرانی
روز جهانی رواداری
رواداری بخشی از فرهنگ ایرانیان از 2500 سال پیش است که در طول تاریخ بارها آزموده شده و بجز دوره‌هایی کوتاه که تعصب چشم حاکمان را کور کرده، ایرانیان بیشتر اوقات روادار بوده و اجازه زندگی و بالندگی به همه افراد با هر نژاد و رنگ و مذهب را داده‌اند. تنوع قومی و زبانی در ایران شاهدی بر این مدعاست. شایسته بود که روز کورش بزرگ به عنوان روز رواداری جشن گرفته شود و صد افسوس ….
به هر روی، کشورهای عضو یونسکو 16 نوامبر برابر با 25 آبان را به نام “رزو رواداری” نامگذاری و اعلامیه اصول رواداری و مدارا را در 6 ماده تصویب کردند. در این اعلامیه بر آزادی عقیده تاکید و از تبعیض قومی، مذهبی، جنسیتی، نژادپرستی و خشونت و تروریسم منع شده است. جا دارد در همین جا از “مردم روادار و بردبار ایران زمین” قدردانی کنیم که به حق در تمام تاریخ این سرزمین “هنر رواداری” را به تمام و کمال نشان دادند.
رواداری به چه معناست؟
“رواداری” در زبان فارسی ترجمه واژه ” Tolerance” به معنای شکیبایی و بردباری است. در ابتدا از این کلمه برای تحمل وضعیت‌هایی استفاده می‌شد که چندان کنترلی بر آن‌ها نداشتند و نمی‌توانستند آن شرایط را تغییر دهند. اما از قرن 18 و از عصر روشنگری اروپا تاکنون از کلمه رواداری برای تاب‌آوردن و تحمل نظرات و اعتقادهای دیگران استفاده می‌شود.
اولین اعلامیه رواداری در جهان
کوروش بزرگ پادشاه دادگر ایران‌زمین در زمانی که هیچ انسانی به چنین مفهوم‌های انسانی نمی‌اندیشید، معنای راستین “حقوق بشر” را به جهانیان آموخت.کوروش بزرگ با از بین بردن تعصبات نژادی و ملی، رواج آزادی دین و مذهب، تلاش برای صلح بین ملت‌ها و آزادی بیان و اندیشه، شایسته عنوان «نخستین روادار تاریخ جهان» است.
آیا رواداری به معنای کوتاه آمدن است؟
در ماده اول اعلامیه رواداری چنین آمده است که رواداری و مدارا با تمکین، چشم‌پوشی و یا کوتاه‌آمدن هم‌تراز نیست. در واقع رواداری به معنای پذیرفتن انسان‌ها با همه ویژگی‌های شخصیتی و جدا از هر رنگ و نژاد و دین و اعتقادی است. به تعداد انسان‌های روی کره زمین شخصیت‌ها و افکار گوناگون وجود دارد. رواداری دارا بودن نگاه فعالانه برای رسمیت شناختن انسان و آزادی‌های اساسی انسان و تفاهم در پذیرش تفاوت‌های فردی است. رواداری پذیرش این اصل است که انسان‌ها با همه اختلاف‌ها و تفاوت‌ها حق دارند در صلح زندگی کنند و کسی نباید دیدگاه‌های شخصی خود را به دیگران تحمیل کند.
رواداری پایه مردم‌سالاری
در جامعه‌ای که رواداری و تحمل پذیرش آرای مختلف و ناهمگون بیشتر باشد، به همان نسبت آن جامعه آزادتر و مردم‌سالارانه‌تر است. در یک جامعه بسته تک‌صدایی آزادی بیان وجود ندارد و ترس، دشمنی، خشونت، تعصب و نفرت جایگزین آزادی اندیشه، رفتارهای مسالمت‌آمیز و مدارا و احترام می‌شود. در جامعه روادار رفتار شهروندان نسبت به یکدیگر مداراجویانه و دور از خشونت است.
رفتارهای نارواداری کدامند؟
وقتی ما به عنوان یک شهروند هیچ نظری را به جز نظر خود به رسمیت نشناسیم و برای دیگر شهروندان تعیین تکلیف کنیم و با هر کس که اندیشه‌ای متفاوت دارد، برخورد کنیم و تفکرات او را نادرست و نابجا بخوانیم، در راه “نارواداری” قدم برداشته‌ایم. نارواداری به حالتهای مختلف از تحقیر نظرات دیگران تا خشونت فیزیکی، تبعیض جنسیتی، تبعیض قومی و مذهبی، نژادپرستی و سرکوب دیده می‌شود.
آیا رواداری به شما آموزش داده شده است؟