تجربه بیورن گوستاوی و راهکارهای دکتر توانگر برای مقاله نویسی به انگلیسی
برخی شاید فکر کنند که انگلیسی ارث پدری ماست و برای همین سنگ انگلیسی را به سینه می‌زنیم! مطمئنا اینطور نیست. یک زمانی پارسی زبان غالب جهان بود و سهم بیشتری از دانش بشر به زبان پارسی نوشته می‌شد. اگر سهم زبان فارسی در نوشته‌های علمی کهن کم است به این دلیل است که جنگ‌طلبان ضدفرهنگ هرآنچه داشتیم سوزاندند. زمانی عربی زبان غالب در جهان بود. حالا هم زبان انگلیسی و شاید یکصد سال دیگر زبانی دیگر. اگر بخواهیم دانشی که به دست آورده‌ایم خوانده و استفاده شود چاره‌ای نیست جز اینکه به زبان انگلیسی بنویسیم. خیلی هم خوب است که شما فرانسوی، آلمانی، انگلیسی یا چینی یاد بگیرید و مقاله به این زبان‌ها بنویسید. ولی با این کار جامعه مخاطب خود را کوچک می‌کنید. با وجود اینکه بیش از یک میلیارد نفر به چینی صحبت می‌کنند، پژوهشگران چینی هم به انگلیسی مقاله منتشر می‌کنند. پژوهش‌های مرتبط نشان داده‌اند که حدود 95 درصد مقاله‌های علمی به زبان انگلیسی نوشته می‌شوند (Liu, 2017).
چند درصد مقاله‌ها انگلیسی نوشته می‌شوند؟
آماری قدیمی از مدلاین نشان می‌دهد که در سال 1966، تنها 53 درصد نوشته‌های علمی به زبان انگلیسی بود و در سال 1999، این رقم به حدود 90 درصد مقاله‌هایی رسید که در ایندکس مدیکوس ثبت می‌شدند. این روزها این آمار به 98 درصد رسیده است. در زمینه مقاله‌های فارسی آمار نداریم ولی مقاله‌ای که یافته‌هایی با اهمیت جهانی داشته باشد، هرگز بدون انتشار به زبان انگلیسی به جایگاه خود نمی‌رسد. این گزاره برای همه زبان‌ها درست است.
مشکل کجاست؟
اختلاف بین تعداد کسانی که زبان مادری‌شان انگلیسی است ( حدود 5 درصد) با کسانی که مقاله به زبان انگلیسی می‌نویسند نشان می‌دهد که پژوهشگران بسیاری باید تسلط خوبی به انگلیسی داشته باشند یا اینکه به مترجمان تراز اول و ویراستاران نیتیو دسترسی داشته باشند تا یافته‌های علمی خود را به چشم و گوش جهانیان برسانند. مترجمان ایرانی باتجربه کاربلدند و با همراهی ویراستاران نیتیو بهترین کارها را ارائه می‌دهند.
چه کنیم؟ (گام اول)
مقاله‌های به‌روز و به قلم نویسندگان بومی (نیتیو) را در موضوع تخصصی خود و البته موضوعی که علاقه دارید بخوانید. یکی از بهترین راه‌ها برای یادگیری نگارش به زبان انگلیسی، خواندن نوشته‌هایی است که مطمئمن هستید عالی نوشته شده‌اند. نه اینکه هرگز مقاله‌هایی که نویسندگان غیربومی نوشته‌اند نخوانید. ولی بیشتر مقاله‌ها را طوری انتخاب کنید که نویسنده بومی انگلیسی نوشته باشد.
چه کنیم؟ (گام دوم)
وقتی مقاله‌ای می‌خوانید، سرسری و روزنامه‌وار نخوانید. عبارت‌ها و جمله‌های خاص را کپی کنید و در فایلی ذخیره کنید تا بتوانید هر از گاهی مرور کنید. البته نه اینکه با کپی کردن از جمله‌های دیگران خود را در معرض خطر سرقت ادبی قرار دهید. هدف یادگیری عبارتهای خوب و علمی برای نوشتن مقاله است. با این روش، این عبارت‌ها کم‌کم وارد دامنه لغات شما شده و به درستی و خوبی از آنها استفاده می‌کنید. در پستی دیگر (درس سوم از این سری) گفته بودیم که هر هفته یک مقاله بخوانید و در یک سال 50 مقاله عالی خوانده‌اید و تقریبا همه اصطلاحات مناسب را یاد گرفته‌اید.
چه کنیم؟ (گام سوم)
هیچ دست‌نوشته‌ای را بدون تایید یک ویراستار نیتیو متخصص سابمیت نکنید! ویراستاری انتخاب کنید که زبان مادری‌اش انگلیسی باشد، متخصص در رشته شما باشد و به ادبیات علمی نه آشنا که مسلط باشد. به کمتر از این راضی نشوید چرا که هربار در سال‌های بعد هم آن مقاله را می‌خوانید، لذت می‌برید که به بهترین روش و با ادبیاتی شایسته، یافته‌های علمی خود را به جهانیان معرفی کردید. برای پژوهشگران تازه‌کار شاید فقط چاپ کردن مقاله یک موفقیت محسوب شود ولی خوب است که از همان آغاز هم به این نکته مهم توجه کنید که مقاله‌تان عالی نوشته شده باشد و منظور شما را به خوب برساند. شما با هر مقاله اعتبار خود را در معرض قضاوت عمومی قرار می‌دهید.
*************************************
ارسال مقاله برای ترجمه یا ویرایش نیتیو
*************************************
تجربه بیورن گوستاوی
پژوهشگر سرشناس سوئدی، در این رابطه می‌گوید که وقتی 30 سال بعد به مقاله اولی که نوشته بود رجوع کرد متوجه شد که به دلیل اشتباه ترجمه، اصلا مفاهیمی که مورد نظرش بوده بیان نشده و از این موضوع احساس شرم می‌کرده که چرا یافته‌های به این مهمی به خوبی ارائه نشدند. افسوس که سبو بشکته بوده و روغن ریخته. ولی شما که تازه وارد این عرصه شده‌اید، از همین ابتدا روی این مساله حساس باشید.
چگونه شیوایی و روانی مقاله را افزایش دهیم
داوران چگونه چکیده مقاله را تایید می کنند